Η ανάμειξη σκονών σε υγρά είναι ένα συνηθισμένο βήμα στη σύνθεση διαφόρων προϊόντων, όπως χρώματα, μελάνια, σαμπουάν, ποτά ή στιλβωτικά μέσα. Τα μεμονωμένα σωματίδια συγκρατούνται μεταξύ τους από ελκτικές δυνάμεις ποικίλης φυσικής και χημικής φύσης, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμεων van der Waals και της επιφανειακής τάσης του υγρού. Αυτό το φαινόμενο είναι ισχυρότερο για υγρά υψηλότερου ιξώδους, όπως πολυμερή ή ρητίνες. Οι ελκτικές δυνάμεις πρέπει να ξεπεραστούν για να αποσυσσωματωθούν και να διασπαρούν τα σωματίδια σε υγρά μέσα.

Η υπερηχητική σπηλαίωση σε υγρά προκαλεί πίδακες υγρού υψηλής ταχύτητας έως και 1000 χλμ./ώρα (περίπου 600 μίλια/ώρα). Τέτοιες πίδακες πιέζουν το υγρό υπό υψηλή πίεση μεταξύ των σωματιδίων και τα διαχωρίζουν μεταξύ τους. Τα μικρότερα σωματίδια επιταχύνονται με τις πίδακες υγρού και συγκρούονται σε υψηλές ταχύτητες. Αυτό καθιστά τους υπερήχους ένα αποτελεσματικό μέσο για τη διασπορά και την αποσυσσωμάτωση, αλλά και για την άλεση και τη λεπτή άλεση σωματιδίων μεγέθους μικρού και υπομικρού.