Το υπερηχητικό όργανο αφαίρεσης φυκιών είναι ένα κρουστικό κύμα που παράγεται από υπερηχητικό κύμα συγκεκριμένης συχνότητας, το οποίο δρα στο εξωτερικό τοίχωμα των φυκιών και σπάει και πεθαίνει, έτσι ώστε να εξαλειφθούν τα φύκια και να εξισορροπηθεί το υδάτινο περιβάλλον.

1. Το υπερηχητικό κύμα είναι ένα είδος ελαστικού μηχανικού κύματος φυσικού μέσου. Είναι μια μορφή φυσικής ενέργειας με τα χαρακτηριστικά της ομαδοποίησης, του προσανατολισμού, της ανάκλασης και της μετάδοσης. Το υπερηχητικό κύμα παράγει μηχανικό φαινόμενο, θερμικό φαινόμενο, φαινόμενο σπηλαίωσης, πυρόλυση και φαινόμενο ελεύθερων ριζών, φαινόμενο ακουστικής ροής, φαινόμενο μεταφοράς μάζας και θιξοτροπικό φαινόμενο στο νερό. Η τεχνολογία αφαίρεσης υπερηχητικών φυκιών χρησιμοποιεί κυρίως μηχανικό φαινόμενο και φαινόμενο σπηλαίωσης για να προκαλέσει κατακερματισμό φυκιών, αναστολή ανάπτυξης και ούτω καθεξής.

2. Το υπερηχητικό κύμα μπορεί να οδηγήσει σε εναλλασσόμενη συμπίεση και διαστολή των σωματιδίων κατά τη μετάδοση. Μέσω μηχανικής δράσης, θερμικής επίδρασης και ροής ήχου, τα κύτταρα των φυκών μπορούν να σπάσουν και οι χημικοί δεσμοί στα μόρια των υλικών μπορούν να διασπαστούν. Ταυτόχρονα, η σπηλαίωση μπορεί να κάνει τις μικροφυσαλίδες στο υγρό να διασταλούν γρήγορα και να κλείσουν ξαφνικά, με αποτέλεσμα το κρουστικό κύμα και τον πίδακα, που μπορούν να καταστρέψουν τη δομή και τη διαμόρφωση του φυσικού βιοφίλμ και του πυρήνα. Επειδή υπάρχει μια επιφάνεια αερίου στο κύτταρο των φυκών, η αποσύνθεση του αερίου διασπάται υπό την επίδραση του φαινομένου σπηλαίωσης, με αποτέλεσμα την απώλεια της ικανότητας ελέγχου της επίπλευσης του κυττάρου των φυκών. Οι υδρατμοί που εισέρχονται στη φυσαλίδα σπηλαίωσης παράγουν ελεύθερες ρίζες 0h σε υψηλή θερμοκρασία και υψηλή πίεση, οι οποίες μπορούν να οξειδωθούν με υδρόφιλες και μη πτητικές οργανικές ουσίες και φυσαλίδες σπηλαίωσης στη διεπαφή αερίου-υγρού. Η υδρόφοβη και πτητική οργανική ύλη μπορεί να εισέλθει στη φυσαλίδα σπηλαίωσης για αντίδραση πυρόλυσης παρόμοια με την καύση.

3. Ο υπέρηχος μπορεί επίσης να αλλάξει την κατάσταση σύνδεσης του βιολογικού ιστού μέσω θιξοτροπικής δράσης, με αποτέλεσμα την αραίωση του κυτταρικού υγρού και την κυτταροπλασματική καθίζηση.