Ο υπέρηχος είναι ένα είδος ελαστικού μηχανικού κύματος σε υλικό μέσο.Είναι μια κυματική μορφή.Ως εκ τούτου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση των φυσιολογικών και παθολογικών πληροφοριών του ανθρώπινου σώματος, δηλαδή του διαγνωστικού υπερήχου.Ταυτόχρονα, είναι και μια μορφή ενέργειας.Όταν μια ορισμένη δόση υπερήχων διαδίδεται στους οργανισμούς, μέσω της αλληλεπίδρασής τους, μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στη λειτουργία και τη δομή των οργανισμών, δηλαδή, υπερηχητική βιολογική επίδραση.

Οι επιδράσεις των υπερήχων στα κύτταρα περιλαμβάνουν κυρίως θερμική επίδραση, φαινόμενο σπηλαίωσης και μηχανικό αποτέλεσμα.Το θερμικό αποτέλεσμα είναι ότι όταν ο υπέρηχος διαδίδεται στο μέσο, ​​η τριβή εμποδίζει τη μοριακή δόνηση που προκαλείται από τους υπερήχους και μετατρέπει μέρος της ενέργειας σε τοπική υψηλή θερμότητα (42-43 ℃).Επειδή η κρίσιμη θανατηφόρος θερμοκρασία του φυσιολογικού ιστού είναι 45,7 ℃ και η ευαισθησία του διογκωμένου ιστού Liu είναι υψηλότερη από αυτή του φυσιολογικού ιστού, ο μεταβολισμός των διογκωμένων κυττάρων Liu επηρεάζεται σε αυτή τη θερμοκρασία και επηρεάζεται η σύνθεση DNA, RNA και πρωτεΐνης , Έτσι σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα χωρίς να επηρεάζει τους φυσιολογικούς ιστούς.

Το φαινόμενο της σπηλαίωσης είναι ότι υπό υπερηχητική ακτινοβολία, σχηματίζονται κενοτόπια στους οργανισμούς.Με τη δόνηση των κενοτοπίων και τη βίαιη έκρηξή τους, δημιουργείται μηχανική πίεση διάτμησης και αναταράξεις, που κάνουν το οίδημα Liu αιμορραγία, αποσάθρωση ιστού και νέκρωση.

Επιπλέον, όταν η φυσαλίδα σπηλαίωσης σπάσει, παράγει στιγμιαία υψηλή θερμοκρασία (περίπου 5000 ℃) και υψηλή πίεση (έως 500 ℃) × 104pa), η οποία μπορεί να παραχθεί με θερμική διάσταση της ρίζας OH υδρατμών και του ατόμου H, από OH Η αντίδραση οξειδοαναγωγής που προκαλείται από το άτομο Η μπορεί να οδηγήσει σε αποικοδόμηση πολυμερούς, αδρανοποίηση ενζύμων, υπεροξείδωση λιπιδίων και θανάτωση κυττάρων.